Telewizja
od czasu swojego powstania przeszła dużą metamorfozę. Na początku była
skierowana do ogółu odbiorców (całe rodziny zasiadały przed telewizorem aby
oglądać audycję), obecnie każdy użytkownik może wybrać sobie program wedle
swojego zainteresowania. Dzisiaj telewizja kojarzona jest głównie z modelem Neo- ale widoczne są w niej również
pozostałości po Paleo-telewizji.
Pojawiła się także nowa, współczesna i
bliższa rozwojowi technologii wersja Post-telewizji. Na przykładzie jednej z
najpopularniejszych stacji- TVN można
opisać zmiany jakie zaszły w telewizji oraz jakie elementy Paleo-, Neo- i Post- są w niej obecne.
Życie
człowieka w XXI wieku jest podporządkowane ścisłym ramom czasowym. Człowiek
żyje w ciągłym biegu, wszędzie stara się dotrzeć na czas. Podobnie dzieje się z telewizją. Strumień
oparty jest o podział gatunkowy oraz pewną regularność i periodyczność. Panuje pewna
sztywna organizacja czasowa, która jest charakterystyczna dla Paleo-telewizji. Nawet reporterzy i prezenterzy podczas różnego rodzaju programów
na żywo są ciągle ponaglani przez reżysera za pomocą słuchawki w uchu. Ramówka TVN-u zbudowana jest bardzo
regularnie. Cały program „Dzień dobry TVN”
jest podzielony na krótkie części, tak aby każdy znalazł coś dla siebie
oraz żeby nie zanudzić widza. Wszystko
odbywa się szybko i sprawnie „jak w zegarku”.
Codziennie
ramówka TVN-u zaczyna się od długiego
bloku „Dzień dobry TVN” (8:00-11:00). Później następuje seria cieszących
się popularnością programów paradokumentalnych („Ukryta prawda”, „Kocham
Enter”, „Szpital”, „W-11 Wydział
Śledczy”) z przerwą na Fakty, Pogodę i wiadomości sportowe. Następnie w najlepszych godzinach emisyjnych pojawiają
się seriale („Na wspólnej”, „Prawo Agaty”), i programy rozrywkowe („X-factor”,
„Kuba Wojewódzki”, „Top Model”).
„Dzień Dobry TVN” to typowy dla Neo-telewizji program "Omnibus", ponieważ krzyżują się w nim
różne tematy i motywy: od zabawy, przez wiadomości, wywiady, reportaże,
spektakle, krótkie programy kulinarne, pokazy mody, występy muzyczne po
przerywające je reklamy). Dzięki określonym ramom czasowym za pomocą
przesuwających się wstawek u dołu ekranu, widz może wybrać interesujący go
temat- i tak przykładowo w dniu dzisiejszym (12.03.2013) o godzinie 8:00 był
krótki reportaż o drzemce (z racji Dnia Drzemki w Pracy), gdzie napotkani ludzie
opowiadali o swoich sposobach na drzemkę – jest to więc typowy dla Neo-telewizji sposób aktywnego zaangażowania widza. O godzinie
8:10 zaczął się krótki program „Showbiz info”- gdzie podczas reportażu z
Telekamer „gwiazdy” wypowiadały się o swoim „pierwszym razie przed kamerą”, a także
oceniono kreacje kobiet na gali rozdania nagród. Innymi stałym punktami
programu „Dzień dobry TVN” są: codzienny przegląd prasy, przerwy na „Pogodę”,
ogłoszenia społeczne, reklamy, ogłoszenia nadawcy (zapowiedzi następnych
odcinków seriali) i występ zespołu bądź wokalisty na koniec każdego odcinka.
Przestrzeń studia (gdzie
powstają odcinki programu) przypomina
dom, po którym prezenterzy przemieszają się w zależności od poruszanego tematu.
I tak program o gotowaniu realizowany jest w zaaranżowanej kuchni, przegląd
prasy ma miejsce w pomieszczeniu gdzie w
tle widnieje przestrzeń miejska- ulica,
samochody i poruszający się ludzie. Wywiady przeprowadzane z gośćmi odbywają
się w aranżacji salonowej- kanapy porozstawiane naprzeciwko siebie- dają
wrażenie zacisza domu, gdzie na co dzień
spotykamy się ze znajomymi. Przeprowadzane rozmowy dotyczą codziennych
problemów: uzależnień, wychowywania dzieci, seksu, aktualnych wydarzeń (dzisiaj
na przykład poruszany był temat odbywającego
się na Watykanie Konklawe). Ta organizacja przestrzeni, która ma nam się
kojarzyć z własnym domem to celowy zabieg dzisiejszej telewizji- widz ma czuć
się „jak u siebie”. Jest to kolejny przykład modelu Neo-telewizji.
„Dzień Dobry TVN” zawiera także elementy
pedagogiczne charakterystyczne dla Paleo-telewizji.
Podczas programu z pomocą fachowców specjalizujących się w różnych dziedzinach
omawiane są aktualne problemy: lekarze wypowiadają się na temat uzależnień,
popularnych leków, różnego rodzaju diet, prawnicy odpowiadają na pytania
związane z prawnymi aspektami życia, a psychologowie z problemami społecznymi.
Często znane postacie ze świata filmu i muzyki wypowiadają się na tematy
związane z wychowywaniem dzieci.
Elementami
Post-telewizji mogą być ciągłe
odnośniki do Internetu - na ekranie pojawiają się wstawki na których znajdujemy
informacje o stronach gdzie znajdziemy m.in.
przepisy kulinarne potraw, które kucharz ugotował podczas emisji
odcinka; archiwalne odcinki programów i seriali. W trakcie programu wyświetlają
się też strony internetowe związane z tematyką danego odcinka (tu: strona
poświęcona pomocy osobom uzależnionym od hazardu).
Dzisiejsza
telewizja jest zaprojektowana w opisany przeze mnie sposób głównie dlatego, że
takiego modelu nowoczesnej telewizji oczekuje widz. Mimo, że Neo-telewizja obecnie dominuje to zauważalne wpływy Paleo- telewizji udowadniają, że ten wynalazek ma być nie tylko
rozrywką, ale także formą edukacji. Natomiast pojawienie się kilka lat temu
nowej formy jaką jest Post-telewizja
pokazuje, że technologia ciągle się rozwija, a media zmieniają swój wizerunek. Różnorodność
tematów poruszanych w programach telewizyjnych przyciąga szeroką publiczność
przed odbiorniki, a elastyczny i żywiołowy sposób przekazywania informacji jest
dostosowany do tempa naszych czasów.
J.M.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz